
Życie zmienia się, ale się nie kończy. Chrześcijańskie przeżycie żałoby.
Ostatnio zastanawiałam się nad tym co łączy wszystkie rodziny. Uznałam, że jedną z takich cech wspólnych jest to, że w każdej rodzinie obecne są narodziny i śmierć. Nie ma chyba osoby, która nie straciłaby kogoś bliskiego lub nie miała w swoim otoczeniu kogoś, kto przeżywa żałobę. Pytanie jakie zrodziło się w mojej głowie to: jak przeżyć żałobę, aby przyniosła ona dobro dla żywych? I czy w ogóle można przeżywać żałobę skoro dla nas- chrześcijan “powinna” to być okazja o radości, z nadzieją że zmarły cieszy się już radością życia wiecznego.
Na mojej półce od początku wakacji leży książka wydawnictwa w drodze pt.” Życie zmienia się, ale się nie kończy”. Jej lektura przyniosła mi wiele odpowiedzi na pytania powstałe w wyniku refleksji o śmierci i przeżywaniu żałoby. Ogromnym atutem książki jest to, że jej autorzy wywodzą się z różnych środowisk. Pani Ewa Chalimoniuk ma duże doświadczenie w pracy z osobami przeżywającymi żałobę, pomaga też ludziom w kryzysie i z nieprzeżytą traumą. Prowadzi psychoterapię korzystając z różnych podejść teoretycznych. Kolejną część książki napisał dominikanin- Krzysztof Popławski (wpis o jego innej książce znajdziecie klikając TUTAJ). Cenię jego treści za wrażliwość, ale i ogrom wiedzy i odwołań do cytatów świętych i dokumentów Kościoła. Trzecia część została napisana przez specjalistę terapii uzależnień, a zarazem współprowadzącą grupy dla rodziców po stracie dziecka- panią Elżbietę Sobkowiak.

W książce znajdziemy refleksje oparte na tajemnicy życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jest też umocnienie w wierze, nadziei i miłości oparte na przywoływanych cytatach Pisma Świętego. Ojciec Popławski w swoich refleksjach nie zapomniał także powiedzieć paru słów o mocy sakramentów, przytoczonych jest także kilka tekstów, które możemy usłyszeć podczas korzystania z nich oraz na liturgii.
W Nim zabłysła dla nas nadzieja chwalebnego zmartwychwstania *
i choć nas zasmuca nieunikniona konieczność śmierci, *
znajdujemy pociechę w obietnicy przyszłej nieśmiertelności. *
Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, *
i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, *
znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie.
Prefacja o zmarłych
Część druga mówi o przeżywaniu żałoby. Odpowiada na podstawowe pytania, które często padają z usta osób przeżywających stratę. Mówi też o celu żałoby, o tym, kiedy można uznać ją za zakończoną oraz o tym jak zachować się w relacjach z innymi podczas przeżywania tego okresu. Zapoznaje nas także z procesem przeżywania straty, oraz pokazuje jak szerokie spektrum uczuć i postaw może przyjąć osoba w żałobie. Co dla mnie bardzo ważne- w tej części widzimy, że nie ma jednego wzorca zachowania. Należy akceptować i przyglądać się wszystkim postawom i uczuciom i hamować je dopiero, gdy przyjmą one destrukcyjny wpływ na przeżywającego. Organizm próbuje poradzić sobie z ogromną i nieodwracalną stratą i nie warto narzucać mu oczekiwań z tak zwanej “wysokiej półki”. Warto zatroszczyć się o siebie (czy też osobę ze swojego otoczenia, jeśli to ona jest w żałobie) i odpowiadać na bieżące potrzeby wypływające z wnętrza człowieka.

Ostatnia część książki mówi o tym jak towarzyszyć osobom w żałobie. Poruszony jest wątek rozmów o śmierci z najbliższymi, jak składać kondolencje oraz o roli duszpasterza podczas rozmowy w kancelarii. Ponadto jest kilka słów o organizacji uroczystości pogrzebowych i towarzyszeniu w kolejnych etapach żałoby (znajdziemy nawet rozróżnienie na tak szczególne sytuacje jakimi są: strata dziecka, poronienie, poczucie winy, że nie udało się uchronić zmarłego przed śmiercią).
Myślę, że ta książka jest bardzo pomocna zarówno dla osoby, która przeżywa żałobę, jak i dla tej, która jej towarzyszy. Temat odchodzenia bliskich i śmierci dotyczy (i będzie dotyczył) każdego z nas, warto więc mieć wsparcie w tych trudnych chwilach, a także starać się być tym wsparciem dla innych. Jest to jedna z tych pozycji książkowych, która leżąc na półce wielokrotnie może być potrzebna w ciągu życia. A pożyczana wielu osobom potrzebującym pomoże poukładać w swojej głowie tak trudny temat.
link do książki: https://www.wdrodze.pl/opis,2001,Zycie_zmienia_sie__ale_sie_nie_konczy__Chrzescijanskie_przezycie_zaloby.html

